Daniel Foucart

Toen Karel De Grote de stad Gent had uitverkoren tot culturele hoofdstad van zijn rijk, en met vloot en leger de stad kwam beschermen tegen de Noormannen, verloor hij de veldslag. De Noormannen brandden de Sint-Baafsabdij af, vernietigden Gent tot op de grond, en doodden de bevolking of dreven haar op de vlucht, zodat de hele streek onbewoond achter bleef.
Uit het oosten van het Karolingisch rijk werden toen boerengezinnen aangetrokken van op arme grond, om onze uitgeroeide streken opnieuw te bevolken, en de vruchtbare grond en strategische rivieren te benutten. Zo stichtten inwijkelingen nieuwe nederzettingen, zoals Sottingha-hem, het heem van de Sottinghas, vandaag stad Zottegem.
Daar werd ik dus duizend jaar later geboren in 1948, uit een familie die driehonderd jaar eerder vanuit de Provence in Oudenaarde was geraakt, in een land dat bol stond van erfgoed, geschiedenis, archeologische schatten, kunst en ambachten. Op elfjarige leeftijd begon ik te tekenen.
Vandaag ben ik gepensioneerd, maar als illustrator en young professional, nieuw in het vak, maar met drieduizend tekeningen achter de hand, en geharnast om te tekenen tot de laatste dag. No-nonsense, rechttoe-rechtaan, fris en eenvoudig tekenwerk, niet geobsedeerd door details, maar begaan met het onderwerp en wat het te zeggen heeft. Ik communiceer open met de klanten, doe niet moeilijk, leg geen verplichtingen op.
En zo duikt uiteindelijk nog een andere taak op: het vinden in de wereld van toeristische, operationele en financiële partners die op grotere schaal kunnen verspreiden wat ik zelf op kleinere schaal begonnen ben. Nieuwe producten ontwikkelen, nieuwe reeksen ontwerpen op bestelling, zeefdrukoplagen aanleggen, digitale toepassingen opstarten, een korf uitgevers verzamelen die bereid zijn mijn creaties een ruimere verspreiding te geven.